تَنها شادیِه‍ زِندِگیم‍ اینِه‍

کِه‍ هیچکَس نِمیدونِه‍ دَر چِه‍ حَد غَـَمگینـَم‍ :") 

مَن چیزیم نیس 

فَقَط اَز دَرون مُردَم 

شدم یه ادم بد :)

یه دختر عصبی:)

که به همه میپره:)

یه دختری افسرده:)

یه دختری که بادرد زندگی میکنه:)

یه کسی که حتی زخمای قلبشم عمیق تر شده:))

آقای قاضی 

اینقدر که دلمون میگیره 

شانسمون نمیگیره.. :)

اونایی که همیشه همه چیو تو خودشون میریزن

یه روزی جعبه ی غمشون. پر میشه و از درون منفجر میشه!....

تیکه های خورد شده ی توی قلبشون انقدر بهشون فشار میارن

که دردو حس میکنن اما این درد هرچی بیشتر میشه امکان مرگ کمتر میشه ! ...

نه میتونن زندگی کنن نه اونقدر ضعیفن که خودشون به این زندگی پایان بدن و دووم نیارن ‌‌....

اما خیلی خستن! ..

اینجور ادما از همه زخمی ترو پر دردترن. ...

همونایی که هیچ وقت حال بدو خوبشون در ظاهر تفاوتی نداره!

اما همیشه. غم وجودشونو گرفته! ‌....
میدونی ؟.....

فک کنم جعبه ی غمم منفجر شده!(:
چون یه جور عجیبی احساس خستگی میکنم ....