حــــــرف های دل یک دختر

روزایی که توش نه غم و غصه بود نه نگرانی و ترس
روزایی که آدما برای لذت بردن تن به هر گناهی نمی دادن
روزایی که دوست داشتن ها بدون چرتکه انداختن بود
روزایی که آدما انقدر آسان به هم دروغ نمی گفتن
انگار اون موقعا آدما خدا رو بیشتر و نزدیکتر حس می کردن
و گویی آسمان آبی تر ، دلها صافتر و زمین پاکتر بود
حالا چی به سرمون اومده
چرا انقدر عوض شدیم...
دلم گرفته از هیاهوی مردم این شهر
هوای دلم بس ابریست...
دلم میخواد برگردم به اون روزی که کفشای پاشنه بلند مامانمو میپوشیدمو  دعا میکردم زودتر بزرگ بشم
به اون روز برگردمو دعا کنم که هیچ وقت بزرگ نشم